ಮುಂಗಾರಿನ ಮೊದಲ ಮಳೆಯ ಬೆನ್ನು ಹಿಡಿದು ಹೋಗಿ......
Image courtesy weather.com ಈ ನಡುವೆ ತುಂಬಾ ವ್ಯಸ್ತನಾಗಿದ್ದೆ. ಬರೆಯಲು ಸಮಯವಿರಲಿಲ್ಲವೆಂದಲ್ಲ, ಸಮಯವಿತ್ತು ಆದರೆ ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಆತ್ಮಾವಲೋಕನ ಮಾಡಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಇಲ್ಲಿ ಮಳೆಗಾಲ ಪ್ರಾರಂಭವಾಗಿದೆ. ನನಗೆ ಚಿಕ್ಕಂದಿನಿಂದಲೇ ಮಳೆಗಾಲವೆಂದರೆ ತುಂಬಾ ಇಷ್ಟ. ಕರಾವಳಿಯಲ್ಲಿ ಮಳೆಗಾಲ ಆರಂಭವಾಯಿತೆಂದರೆ ಮನೆಗಳಲ್ಲಿ ಸಂಭ್ರಮವೋ ಸಂಭ್ರಮ. ನಾವು ಮಕ್ಕಳಿದ್ದಾಗ, ಬೇಸಿಗೆ ರಜೆಯಲ್ಲಿ ಅಜ್ಜಿ- ಅಜ್ಜಂದಿರನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗಲು ಊರಿಗೆ ದೌಡಾಯಿಸುತ್ತಿದ್ದೆವು. ಏಪ್ರಿಲ್ –ಮೇ ತಿಂಗಳಿನಲ್ಲಿ ಮುಂಗಾರು ಪ್ರಾರಂಭವಾಗುವ ಮುಂಚೆ ಒಂದು ಸಾಂಕೇತಿಕ ಮಳೆ ಬರುತಿತ್ತು. ಮುಂಗಾರಿನ ಮೊದಲ ಮಳೆ. ಅದರ ಸೌಂದರ್ಯದ ಪರಿಯನ್ನು ವಿವರಿಸಬೇಕಾದರೆ ಕವಿಯಾಗಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಬಿಸಿಲಿನ ಬೇಗೆಯಲ್ಲಿ ಬೆಂದ ನೆಲ, ಜಲ, ಪ್ರಕೃತಿಗಳೆಲ್ಲ ಈ ಮಳೆಯಿಂದ ರೋಮಾಂಚನಗೊಂಡು ನಲಿಯುವುದು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ತೋರುತಿತ್ತು. ಈ ಮಳೆಯಿಂದ ಹಳ್ಳ-ಕೊಳ್ಳಗಳೆಲ್ಲ ತುಂಬಿ ಬಿಗುಮಾನದಿಂದ ಹರಿಯುತ್ತಿದ್ದವು. ಪಕ್ಷಿಗಳ ಚಿಲಿಪಿಲಿ ಕಲರವ ಮುಗಿಲು ಮುಟ್ಟುತ್ತಿತ್ತು. ನಾಯಿ, ಬೆಕ್ಕು, ಅಳಿಲು, ಕೋಳಿಗಳೆಲ್ಲ ಆಟವಾಡತೊಡಗಿ ತಮ್ಮದೇ ಮೂಕ ಶೈಲಿಯಲ್ಲಿ ಸಂಭ್ರಮವನ್ನು ಸಾರುತ್ತಿದ್ದವು. ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಸುಳಿ ಮಿಂಚೊಂದು ಸುಳಿದು, ಗುಡುಗೊಂದು ಅಬ್ಬರಿಸಿ ಆಗಸವು ಹೂಂಕರಿಸಿದಾಗ ಮಕ್ಕಳಾದ ನಾವು ಜೋರಾಗಿ ಕೂಗುತ್ತ ಮನೆಯ ಒಳಗಿನ ಜಗಲಿಯಲ್ಲಿ ಕುಳಿತು ಆಟವಾಡುತ್ತಿದೆವು. ಚೆನ್ನಮಣೆ, ಹಾವು-ಏಣಿ ಆಟ, ಕಣ್ಣಾಮುಚ್ಚಾ